Son zamanlarda herkesten duyduğum duygularımızı hissedelim, yaşayalım. Farkında olalım. Pekı ama nasıl? Bu sorunun cevabı oldukça uzun ve karmaşık ama bir o kadar da basit. Her birinin adını ve varlığını kabul etmek onları tanımak. Yaşatmak, yaşamak bir bakıma misafir etmek. Önce sevgiyle hoş geldin demek sonra yine aynı sevgiyle güle güle diyebilmek. Geçici bir misafir olduğunu bilmek aslında işin özü bu. Tabi bu öze kavuşmak ayrıca bir çalışma istiyor. O da başka bir yazımızın konusu olsun. Şuana kadar hep okudugum ve dinlediğim Mevlana Hazretlerinin "Misafirhane" şiirine bir de duygular açısından bakalim.
MİSAFİRHANE
İnsan kısmı bir misafirhane,
Her sabah yeni birisi gelir.
Bir sevinç, bir bunalım, bir zalimlik,
Aniden farkına varmak bir şeyin,
Hepsi beklenmedik misafir.
Hepsini karşılayıp eyle!
Evini vahşetle süpürüp,
Bütün mobilyalarını boşaltan
Bir kederler kalabalığı bile gelse.
Her geleni alnının akıyla misafir et.
Olur ki yeni bir zevk getirmek için
Boşalttılar evini.
Karanlık düşünce, utanç ve garez,
Hepsini gülerek karşıla kapıda
Ve buyur et içeri.
Minnettar ol her gelene
Kim gelirse gelsin.
Çünkü bunların her birisi
Öte taraftan bir kılavuz
Olarak gönderildi.
Mevlana
Evet Hepsi kabulüm ve hepsine minnetle. Hissetmek niyetiyle.
#duygular #duygarimiz #hissetmek #şiddetsiziletisim #Mevlana #şiir #şair #terapi #sanatterapisi
