Benim annem bir sevgi çiçeği gibidir. Her zaman beni sever, öper ve koklar.
Annemle ben bir ağacın kökü gibiyizdir. Ayrılmayan kökler gibi...
Babam ise her zaman sırtımı yaslayabileceğim bir ağacın gövdesi gibi.. Sağlam ve yıkılmayan bir gövde bu...
Abim de bu ağacın yaprakları gibi, duygulu ve zeki.. O ağlayınca ağacımızın yaprakları dökülür.
Aslında her aile bir ağaç gibidir. Kimisi çınar, kimisi zeytin ağacı gibidir.
*Aykut Burak KURT, Bakırköy Fatih Koleji / 6-B
